Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

3oς Χρονος- Περιοδικό Ζωοδόχος Πηγή- Τεύχος 1/Οκτωβριος 2016


Image405Ποιητικό προοίμιον…                      

                                       Θεόφιλος Βαρδόπουλος                      

 

 

 

 

 

 

 

 

Του Τιμίου Σου Σταυρού

το πάθος σου το ιερό

Η λύτρωση του αμαρτωλού

καύχημα για τον χριστιανό

Του τιμίου Σου Σταυρού

το ξύλο το ζωοποιό

Μέγα σύμβολο του χριστιανού

θυσία απ΄ τον αληθινό Θεό

Του Τιμίου Σου Σταυρού

η νίκη απέναντι στο κακό

Ήττα μέγιστη του πονηρού

των δαιμόνων πλήγμα φοβερό

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι κατηχήτριες λένε…

 

      Με τη φράση "κατηχητικό σχολείο", δυο σκέψεις έρχονται στο νου. Μαθαίνω την αγάπη προς το Θεό και το συνάνθρωπο και περνώ ευχάριστα χρόνο μέσα σε μία ομάδα με δραστηριότητες, σύμφωνα πάντα με το ορθόδοξο χριστιανικό ήθος. Η εικόνα όμως που αποτυπώνεται στο μυαλό είναι αυτή του Χριστού, κάθε που συγκέντρωνε πλήθος γύρω του και έσπερνε το λόγο της σωτηρίας της ψυχής.

      Το ίδιο συμβαίνει έως σήμερα. Ο αληθινός λόγος του ίδιου του Χριστού, δια στόματος του κατηχητή, φτάνει στις καρδιές των παιδιών. Και η Αλήθεια μένει ζωντανή χιλιάδες χρόνια τώρα.

 

Ευγενία Καβαζή

 

 

 


«Η ΣΠΟΡΑ ΚΑΙ Η ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ» ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Κατερίνα Μιχαλοπούλου

 

      Τη δεύτερη Κυριακή του Οκτώβρη η Ορθόδοξη Εκκλησία μνημονεύει την ευαγγελική περικοπή του Αποστόλου Λουκά η οποία αναφέρεται στην παραβολή του σπορέα.

      Τα γεγονότα είναι κατά τι γνωστά στους πιστούς. Ο γεωργός σπέρνει και η εξέλιξη του σπόρου παίρνει τέσσερις διαφορετικές διαστάσεις: Η μια εκδοχή είναι ότι πέφτει στους άχαρους τσιμεντόδρομους, πατιέται από τους διαβάτες και τρώγεται από τα πουλιά. Έτσι, δεν μένει τίποτε για να καρπίσει. Κατά δεύτερον, έπεσε σε πετρώδες άνυδρο έδαφος, οπότε πάλι δεν απέδωσε, διότι ξεράθηκε. Στη συνέχεια, έπεσε ανάμεσα στα αγκάθια που υπερίσχυσαν και τον καταπλάκωσαν. Τέλος, όμως, έπεσε και σε γη μαλακή και γόνιμη που τον έκανε να πληθυνθεί στο εκατονταπλάσιο.

      Είναι γεγονός ότι ο Κύριος είχε πλήρη γνώση της γεωργικής ζωής. Όντας και ο ίδιος κατά την ανθρώπινη φύση του βιοπαλαιστής, χρησιμοποιούσε στην διδασκαλία Του εικόνες της αγροτιάς δείχνοντας, ότι κατανοεί πλήρως την απλή, απέριττη ζωή των καλλιεργητών και τις ανάγκες της.

      Όμως, παρά το ενδιαφέρον και την αγάπη προς το ποίμνιό Του, μέσω των παραβολών Του, τους μιλά ανυπόκριτα και με ειλικρίνεια. Έτσι κι εδώ με την παραβολή του σπορέα δείχνει ότι «ακτινογραφεί» την ανθρώπινη ψυχή. Τονίζει, λοιπόν, ότι η σκληροκαρδία του ανθρώπου και η δαιμονική αδιαφορία (πετρώδες έδαφος) εκτοπίζουν το λόγο του Θεού (σπόρος). Από την άλλη μπορεί αυτός να είναι θελκτικός και να γίνεται αποδεκτός, από αρκετούς, αλλά, ενώ ξεκινούν με καλή προαίρεση, στην πορεία τον λησμονούν και δεν πράττουν τις θείες βουλές λόγω της «ανυδρίας» της ψυχής τους (πάθη και αμαρτίες που δεν πολεμώνται). Έπειτα, υπάρχουν επίσης και άλλοι, πιστοί και καλόγνωμοι ως προς τη διδασκαλία του Χριστού, αλλά αυτή δεν μπορεί να ριζώσει και να μεγαλώσει μέσα τους, καθώς «καταπλακώνεται από τα αγκάθια» δηλαδή υπερνικάται από τις βιοτικές μέριμνες που τίθενται εκ μέρους τους ως πρώτη  προτεραιότητα.

      Τέλος, όμως, έρχεται και η γλυκιά παρηγορία της  «καρποφορίας». Πρόκειται για τις ψυχές εκείνες, οι οποίες δεν αρέσκονται απλώς στο να ακούν το θείο λόγο θεωρητικά, αλλά τον καλλιεργούν μέσα τους αγωνιζόμενοι κατά των παθών, μαχόμενοι κατά της «ξηρασίας» της πειρασμικής απογοήτευσης με αποτέλεσμα να νιώθουν τη χάρη και την παρουσία του Κυρίου να πλαισιώνει, να γλυκαίνει και να πλουτίζει παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, ακόμα και αυτή την επίγεια ζωή τους. 

           

 


Κατηχήσεως ο λόγος…

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

 

      Μεγάλη βαρύτητα δίνει ο άγιος στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Σε μια ομιλία του για τους γονείς και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους λέγει∙ «Θρέψε αθλητή για το Χριστό».

 

      Να τα πάμε να γνωρίσουν αγίους άνδρας που βιώνουν το Ευαγγέλιο. Να δουν με τα μάτια τους πως δεν είναι ανεφάρμοστα τα λόγια του Χριστού και της Γραφής. Αυτό είναι το πιο ισχυρό όπλο που προσφέρει στους γονείς για τα παιδιά τους.

 
      Ο μέγας Διδάσκαλος της Εκκλησίας δικαιολογεί την


προτροπή του για τις διηγήσεις από τις Γραφές με τα ακόλουθα επιχειρήματα. Αν εντυπωθούν τα καλά διδάγματα στην απαλή ηλικία, κανείς δεν θα μπορέσει να τα βγάλει.


 

 

 

 

 

 

 

κ. Ιωήλ, Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, 
Χρυσοστομικό
 Συμπόσιο

 

 

"Η κατηχηση στην ενορία και στην οικογένεια"

 

      Είναι όμως και χαρά και ανάσταση η κατήχηση. Πρώτα απ’  όλα μας δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσουμε εμείς τις αλήθειες της πίστης μας. Να τις σπουδάσουμε, να τις κατανοήσουμε, να εμβαθύνουμε προσωπικά στην οδό της πνευματικότητας. Να νιώσουμε περισσότερη ασφάλεια και εκτίμηση στηριγμένοι στο περιεχόμενο και την ουσία της πίστης. 

      Η κατήχηση ακόμη μας δίνει τη δυνατότητα να προσφέρουμε αγάπη στους άλλους και ιδιαιτέρως στα παιδιά και τους νέους. Είναι πνευματική ελεημοσύνη η κατήχηση, είναι ανταπόκριση στο κενό που έχει αφήσει ο νηπιοβαπτισμός σε ό,τι αφορά στον καταρτισμό των πιστών. Είναι ταυτόχρονα προφητική λειτουργία και μίμηση Χριστού και αγίων.

      Όπως ο Κύριός μας κήρυττε στο λαό και αποκάλυπτε τις αλήθειες του Θεού, όπως οι απόστολοι και οι πατέρες συνέχισαν αυτό το έργο ζωής, έτσι, σε μικρογραφία, κι εμείς, στο δικό μας ποίμνιο, στο δικό μας λαό, στους λίγους ή στους πολλούς συνεχίζουμε αυτό το έργο. Και ενεργοποιούμε έτσι το προφητικό αξίωμα, το οποίο μας δόθηκε μαζί με το βασιλικό και το ιερατικό με το βάπτισμα και το χρίσμα. Άρα, κάνουμε την αγάπη πράξη και στάση ζωής.

 

 

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Από την εκδήλωση του Γραφείου Νεότητας

της Ι.Μ. Θήρας Αμοργού και Νήσων

 1 Απριλίου 2012

Και γιατί να πάω κατηχητικό;;;;

 

      «Έλα τώρα… κατηχητικό… συνήθειες των μεγάλών. Η ζωή προχωράει και εξελίσσεται… κατηχητικό θα πάμε;»

      Ας πάμε να δούμε. Ας πάμε κι αν δεν μας αρέσει ας φύγουμε. Ας δοκιμάσουμε κι αυτό. Τόσα δοκιμάζουμε στη ζωή. Γιατί να μην προσπαθήσουμε μια φορά να πάμε και κατηχητικό;

 

«Μα και τι θα ακούσουμε εκεί;»

      Ίσως, είναι το μόνο μέρος που θα ακούσουμε κάτι διαφορετικό, από ότι ακούμε κάθε μέρα στο σχολείο ή στη βόλτα μας. Ίσως, ξεφεύγουμε από τις τετριμμένες συζητήσεις που γίνονται στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στο παιχνίδι…

 

«Μα πως θα πάω μόνος μου;»

      Μα θα είναι και άλλα παιδιά εκεί. Παρέες θα κάνουμε, ίσως με ίδια παιδιά του ιδίου σχολείου, ίσως με παιδιά από άλλα σχολεία. Τι έχουμε λοιπόν να χάσουμε….

 

«Κανείς δε μου μίλησε για το κατηχητικό!»»

      Κι εσύ γονέα μίλα στο παιδί σου για το κατηχητικό. Φοβάσαι την κοινωνία, όπως κατάντησε, φοβάσαι τους κινδύνους που ελλοχεύουν ακόμα και μέσα στο σχολείο. Κι όμως, φοβάσαι να μιλήσεις και για το κατηχητικό στο παιδί σου.  Γιατί; Φοβάσαι τον Χριστό; Γιατί το κατηχητικό είναι ο Χριστός! Αφού δεν εμπιστεύεσαι κανέναν στην κοινωνία εμπιστέψου την Του Χριστού Κοινωνία!

 

 

 

 

Παπανικολάου Χρήστος

Βιοχημικός-Βιοτεχνολόγος

Αναγνώστης

 




 

Η Εκκλησιαστική Μουσική της Ανατολής Επιμέλεια: Δημήτρης ΝένταςΠρωτοψάλτης
 
 

 

 

 

 

Κύριε…

      Άνοιγε με το χλωμό φως του δειλινού ο παπα-Σουλιώτης την Ωραία Πύλη στον Άγιο Γιώργη του Πόρου, αγιογραφημένη με τον Μεγάλο Αρχιερέα, έργο του Κωνσταντίνου Παρθένη των αρχών του 20ου αιώνα, κι ήταν σαν να άνοιγε μπροστά στα παιδικά μου μάτια τους Ουρανούς του πολυπόθητου Παραδείσου των Γραφών.

«Ευλογητός ο Θεός ημών…»

Εσπερινός. Άναβα το κερί μου και πλησίαζα στο αναλόγιο.

      «Διάβασε τώρα αργά και δυνατά τον Προοιμιακό Ψαλμό», με παρότρυνε ο λόγιος Κυριάκος Παπουτσής, ο ιεροψάλτης. Έβαζε το Ψαλτήρι στα χέρια μου. «Τον εκατοστό τρίτο Ψαλμό χωρίς λάθη…», ψιθυριστή η εντολή του. Κι εγώ, με την αδύναμη παιδική μου φωνή έπρεπε ν’ απαγγείλω σωστά τον μεγαλόπρεπο θεολογικό αίνο όλης της κτιστής δημιουργίας προς τον άκτιστο Δημιουργό της, να αρθρώσω προσεκτικά τον ύμνο που θα μετέφερε το λιγοστό εκκλησίασμα στην ευφρόσυνη εποχή πολύ πριν από την πτώση των Πρωτοπλάστων. Κι αν ήταν Σάββατο, τα ‘γράμματα’ γίνονταν περισσότερα. Είχα ακόμα ν’ αναγνώσω το Πρώτο Κάθισμα του Ψαλτηρίου ολόκληρο, δηλαδή τους οκτώ πρώτους ψαλμούς του, κι έπειτα ν’ ακούσω προσεκτικά, για να μαθαίνω, τον ψάλτη να αποδίδει μελωδικά τους 140ο (ρμ’) και 141ο (ρμα’) Ψαλμούς με το ‘Κύριε εκέκραξα…’, ακριβώς πάνω στην ώρα που ο ήλιος πήγαινε να βασιλέψει και το μικρό εκκλησίασμα ικέτευε τον Χριστό ψάλλοντας με κατάνυξη τον αρχαιότατο εσπερινό ύμνο ‘Φως Ιλαρόν’.

      Και δεν ήσαν μόνο οι Εσπερινοί, με τη δαψιλή τους χρήση του Ψαλτηρίου, που χάραζαν στην παιδική μνήμη μου κείμενα ιερά, παμπάλαια, της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν και τα Απόδειπνα, το Μικρό και το Μεγάλο, ο Όρθρος, οι Ώρες, η Δοξολογία, ο Μεγάλος Κανών, ο Ακάθιστος Ύμνος κι άλλες, πολλές ακολουθίες της Εκκλησίας, όπου η ανάγνωση του Εξάψαλμου , της Ωδής των αναβαθμών, των ικετήριων, των δοξολογικών (βασιλικών - μεσσιανικών), των διδακτικών, των ευχαριστηρίων και τόσων άλλων ψαλμών του Δαβίδ, αλλά και μεμονωμένων ψαλμικών στίχων, με δίδασκε αριστοτεχνικά Θεό και γλώσσα.

 

Γιώργος Καλός, «Κύριε…»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πρόγραμμα Οκτωβρίου

 

Θείες Λειτουργίες Οκτωβρίου

 


Σάββατο

1/10

Ανανίου απ.

Κυριακή

2/10

Β’ Λουκά

Δευτέρα

3/10

Διονυσίου αρ.

Σάββατο

8/10

Οσίας Πελαγίας

Κυριακή

9/10

Γ’ Λουκά

Σάββατο

15/10

Λουκιανού ιερ.

Κυριακή

16/10

Δ’ Λουκά

Τρίτη

18/10

Λουκά ευαγγελ.

Πέμπτη

20/10

Αγίου Αρτεμίου

Σάββατο

22/10

Αβερκίου

Κυριακή

23/10

Στ’ Λουκά

Τετάρτη

26/10

Αγ. Δημητρίου

Παρασκευή

28/10

Αγίας Σκέπης

Σάββατο

29/10

Αναστασίας Ρ.

Κυριακή

30/10

Ε’ Λουκά.

 

 


Ιερό Ευχέλαιο

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου (ώρα 6:00 μ.μ)

 


Ιερά Αγρυπνία

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου (ώρα 9:00 μ.μ)

Αγίας νεομάρτυρος Χρυσής

 


«Νεανικό Στέκι»

Μετά την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία ακολουθεί  ο «καφές» στο νεανικό στέκι του ναού μας. Μια  ευκαιρία γνωριμίας και ανταλλαγής πνευματικών  σκέψεων με νέους…

Έναρξη: Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016 και κάθε Κυριακή στο πνευματικό κέντρο του ιερού μας ναού. Είσοδος από την αφετηρία των λεωφορείων.


 


«Κατηχητικό σχολείο»

Εμπιστευθείτε τα παιδία σας στην Εκκλησία και στο κατηχητικό. Πολλά έχουν να ωφεληθούν!

Αγιασμός: Κυριακή 2 0κτωβρίου 2016. Μετά τη Θ. Λειτουργία                                                                                                                                                                       

Έναρξη: Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016 και κάθε Σάββατο     (10:00 π.μ με 12:00 μ.μ)                     

 

 


«Έναρξη παρακλήσεων – ομιλιών 2016-2017»

 

Τρίτη 4 Οκτωβρίου και κάθε Τρίτη

6:00 μ.μ Ακολουθία του εσπερινού και ιερά παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο. Θα τίθεται σε προσκύνηση ιερό λείψανο της αγίας Μαρίνας και του αγίου Ελευθερίου.

Αμέσως μετά:

Έναρξη ομιλιών περιόδου 2016-2017 με θέμα: Ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης